- Katılım
- 25 Mar 2021
- Mesajlar
- 2,008
- Puanları
- 36
KONYA (AA) – Konya‘da 70 yaşındaki Ahmet Sami Kalaycı, 55 yıldır 10 metrekare dükkanında bilhassa antika saatleri tamir ederek, aşkla yaptığı zanaatını ayakta tutmaya çalışıyor.
Dedesinin yönlendirmesiyle 1966’da çabucak hemen 15 yaşında saat tamircisinin yanında işi öğrenen Kalaycı, 1975’te bugün de çalıştığı 10 metrekarelik kendi dükkanını açtı.
Etrafında işine olan sevdasıyla ve kentte kalan son antika saat tamircisi olarak bilinen Kalaycı, mesleğine ve hayata dair deneyimlerini AA muhabirine anlattı.
Kalaycı, 1970’li senelerda saat tamirciliğinin tercih edilen mesleklerden olduğunu belirterek, “Dedem okumamı istemedi. O gün için pak olarak görülen mesleklerdendi. Beni bu alana yöneltti.” dedi.
vakit içinde mesleğin inceliklerini öğrendiğini vurgulayan Kalaycı, 9 yıl daha sonra kendi dükkanını açtığını söylemiş oldu.
Birçok saati tamir etmeyi deneme yanılma yoluyla öğrendiğini anlatan Kalaycı, “Mesleğini sevmezsen başarılı olamazsın. Seveceksin ki başarılı olacaksın. Burada tamir ettiğim birçok saati ustamdan hiç görmedim. Ancak saati elime aldım, ‘Ya adam bir demir modülünden bunu bu hale getirmiş. Ben yapılmış eserin tamirini niye yapamayayım.’ dedim. Bu işi ben ustalardan öğrenmedim. Merak ettim, o denli öğrendim.” diye konuştu.
Her saatin kendine has özellikleri olduğuna değinen Kalaycı, tamir ettiği her saat mekaniğinin gizemi çözülecek bir sır üzere merak uyandırdığını söz etti.
Tamiri sıkıntı antika saatler geldiğinde başka bir heyecan yaşadığını belirten Kalaycı, uzun müddet uğraştığı saatlerden daha epey keyif aldığını söylemiş oldu.
Kalaycı, 1500, 1600’lü senelerda yapılmış saatlerin tamire geldiğini anlatarak, “Eski saatlerin modülleri bulunmadığı için kimilerini elde yaparız. 1600’lü senelerda üretilen saatler geliyor. Modülünü bulmak imkansız. 2-3 çarktan yeni bir çark yapıyoruz. kimi vakit sorun çıkarsa da çalıştırıyoruz şükürler olsun. 100 yaşındaki beşerle 18 yaşındaki bir delikanlı bir olur mu?” dedi.
“Bizim meslekte sabretmezsen olmaz”
Kalaycı, kimi vakit bir saat için günlerce uğraştığını fakat mesleğini sevdiği için sabırla emek verdiğini vurguladı.
Eski saatlerin birfazlaca modülünün eksik geldiğini lisana getiren Kalaycı, şunları kaydetti:
“Bakacaksın biraz kafayı çalıştıracaksın, evvelki gördüklerinle karşılaştıracaksın, derken yapıtı meydana çıkaracaksın, hepsi bu. Bizim meslekte sabretmezsen olmaz. Saati sabah söküyorsun, akşama bitiremiyorsun. kimi vakit iş yaparken telefon çalar bakmam. Zira bıraktığın vakit birebir yerden başlayamazsın. Sil baştan tekrar. Eski saatlerin sahiden eline aldığın vakit bir diğer olduğunu görüyorsun. O saatlerde personellik, hoşluk ve emek var. Biz de mesleğimize emek verdiğimiz için emekle yapılan saatleri epey seviyorum. Adam elektrik olmadığı vakit saat yapmış, tamir etmiş. Bu emek vererek oldu. İnsan nasıl ona bakmaz? Ben zevk alıyorum. Artık tornadan çıkmış saatler önümüze geliyor, ben ondan nasıl zevk alayım? Personellik, el emeği, göz parıltısı yok. Kimi makine üretimi kaliteli saatler de var tabi, onlardan da zevk alıyorum. Zevkler ve renkler tartışılmaz.”
Kalaycı, mesleği merak eden ve yapmayı düşünen gençlere, “Saati, elinize alın yapmaya çalışın, kırın yanıma gelin size yol göstereyim. İnsan istedikten daha sonra her şey başarılır. Yalnızca isteyeceksin. Mesleğinize bedel verin, sabredin ve en hoşunu yapmaya çalışın. İnsan kusur yapar, yanlışsız kul olmaz.” diye seslendi.
Bir müşterisinin tamir edilmesi için getirdiği saati almaya gelmediğini lisana getiren Kalaycı, “30 yıldır gelir de kendisine veririm.” fikriyle saati taktığını söylemiş oldu.
Kalaycı, ömrü yettiği sürece gönülden bağlı olduğu zanaatını sabırla ve sevgiyle sürdüreceğini kelamlarına ekledi.
AA / Havva Dereağzı – Son Dakika Haberleri
Dedesinin yönlendirmesiyle 1966’da çabucak hemen 15 yaşında saat tamircisinin yanında işi öğrenen Kalaycı, 1975’te bugün de çalıştığı 10 metrekarelik kendi dükkanını açtı.
Etrafında işine olan sevdasıyla ve kentte kalan son antika saat tamircisi olarak bilinen Kalaycı, mesleğine ve hayata dair deneyimlerini AA muhabirine anlattı.
Kalaycı, 1970’li senelerda saat tamirciliğinin tercih edilen mesleklerden olduğunu belirterek, “Dedem okumamı istemedi. O gün için pak olarak görülen mesleklerdendi. Beni bu alana yöneltti.” dedi.
vakit içinde mesleğin inceliklerini öğrendiğini vurgulayan Kalaycı, 9 yıl daha sonra kendi dükkanını açtığını söylemiş oldu.
Birçok saati tamir etmeyi deneme yanılma yoluyla öğrendiğini anlatan Kalaycı, “Mesleğini sevmezsen başarılı olamazsın. Seveceksin ki başarılı olacaksın. Burada tamir ettiğim birçok saati ustamdan hiç görmedim. Ancak saati elime aldım, ‘Ya adam bir demir modülünden bunu bu hale getirmiş. Ben yapılmış eserin tamirini niye yapamayayım.’ dedim. Bu işi ben ustalardan öğrenmedim. Merak ettim, o denli öğrendim.” diye konuştu.
Her saatin kendine has özellikleri olduğuna değinen Kalaycı, tamir ettiği her saat mekaniğinin gizemi çözülecek bir sır üzere merak uyandırdığını söz etti.
Tamiri sıkıntı antika saatler geldiğinde başka bir heyecan yaşadığını belirten Kalaycı, uzun müddet uğraştığı saatlerden daha epey keyif aldığını söylemiş oldu.
Kalaycı, 1500, 1600’lü senelerda yapılmış saatlerin tamire geldiğini anlatarak, “Eski saatlerin modülleri bulunmadığı için kimilerini elde yaparız. 1600’lü senelerda üretilen saatler geliyor. Modülünü bulmak imkansız. 2-3 çarktan yeni bir çark yapıyoruz. kimi vakit sorun çıkarsa da çalıştırıyoruz şükürler olsun. 100 yaşındaki beşerle 18 yaşındaki bir delikanlı bir olur mu?” dedi.
“Bizim meslekte sabretmezsen olmaz”
Kalaycı, kimi vakit bir saat için günlerce uğraştığını fakat mesleğini sevdiği için sabırla emek verdiğini vurguladı.
Eski saatlerin birfazlaca modülünün eksik geldiğini lisana getiren Kalaycı, şunları kaydetti:
“Bakacaksın biraz kafayı çalıştıracaksın, evvelki gördüklerinle karşılaştıracaksın, derken yapıtı meydana çıkaracaksın, hepsi bu. Bizim meslekte sabretmezsen olmaz. Saati sabah söküyorsun, akşama bitiremiyorsun. kimi vakit iş yaparken telefon çalar bakmam. Zira bıraktığın vakit birebir yerden başlayamazsın. Sil baştan tekrar. Eski saatlerin sahiden eline aldığın vakit bir diğer olduğunu görüyorsun. O saatlerde personellik, hoşluk ve emek var. Biz de mesleğimize emek verdiğimiz için emekle yapılan saatleri epey seviyorum. Adam elektrik olmadığı vakit saat yapmış, tamir etmiş. Bu emek vererek oldu. İnsan nasıl ona bakmaz? Ben zevk alıyorum. Artık tornadan çıkmış saatler önümüze geliyor, ben ondan nasıl zevk alayım? Personellik, el emeği, göz parıltısı yok. Kimi makine üretimi kaliteli saatler de var tabi, onlardan da zevk alıyorum. Zevkler ve renkler tartışılmaz.”
Kalaycı, mesleği merak eden ve yapmayı düşünen gençlere, “Saati, elinize alın yapmaya çalışın, kırın yanıma gelin size yol göstereyim. İnsan istedikten daha sonra her şey başarılır. Yalnızca isteyeceksin. Mesleğinize bedel verin, sabredin ve en hoşunu yapmaya çalışın. İnsan kusur yapar, yanlışsız kul olmaz.” diye seslendi.
Bir müşterisinin tamir edilmesi için getirdiği saati almaya gelmediğini lisana getiren Kalaycı, “30 yıldır gelir de kendisine veririm.” fikriyle saati taktığını söylemiş oldu.
Kalaycı, ömrü yettiği sürece gönülden bağlı olduğu zanaatını sabırla ve sevgiyle sürdüreceğini kelamlarına ekledi.
AA / Havva Dereağzı – Son Dakika Haberleri