Acının 157. yılı

odakulebuda

New member
Katılım
26 Eki 2020
Mesajlar
1,951
Puanları
0
Acının 157. yılı Karadeniz’e ve sıcak denizlere inmeyi dış siyasetinin temel amacı olarak belirleyen Rusya, 1550’lerden itibaren bilhassa Kafkasya’yı denetimi altına alma teşebbüslerini ağırlaştırdı. daha sonraki 300 yıl boyunca kanlı bir boğuşmanın sahnesine dönüşen Kafkasya’da birfazlaca halk katliamlarla, akınlarla ve sürgünlerle yüzleşmek durumunda kaldı. bu vakitten geriye sadece kan ve gözyaşı kaldı.

Kırım Savaşı’ndan (1853-56) kâğıt üzerinde yenik ayrılan Rusya, yaşadığı kayıpları Kafkasya’nın sivil halklarından çıkarmaya karar vermişti. Kafkas Dağları’nın iç kısımlarında etnik paklık uygulayan Rus Çarlığı, operasyonlarını çabucak sonrasında Karadeniz kıyısına gerçek genişletti. Çerkesler, bu genişleme ve nüfuz siyasetinin en büyük kurbanlarından bir tanesiydi.

DÖRT BİR YANA DAĞILIŞ

Çerkeslerin kitleler halinde Osmanlı İmparatorluğu topraklarına transfer edilmeleri, 21 Mayıs 1864 günü resmen başladı. daha sonraki süreçte yüz binlerce insan, son derece sıkıntı kaideler altında imparatorluğun dört bir yanına dağıtıldılar. Ünlü tarihçi Kemal Karpat’ın tespitlerine göre Kafkasya’dan sürgün edilen Çerkeslerin toplam sayısı 1,2 milyonu bulmuştu.

ORTADOĞU’YA KADAR…

Samsun ve Trabzon başta olmak üzere, Karadeniz kıyısındaki Osmanlı kentleri sürgün Çerkeslerin birinci durağıydı. Bu kuvvetli seyahat çabucak sonrasında Amasya, Çorum, Tokat, Sivas, Kayseri ve Maraş’a kadar uzandı. Devamında ise, binlerce Çerkes bugünkü Suriye ve Ürdün topraklarında iskân edildiler. Bir öbür güzergâh ise Adapazarı, Kocaeli, Bursa ve Balıkesir’e gerçek devam ediyordu.

Kayıpların anısına…


1864 Çerkes Sürgünü, dünyanın dört bir yanındaki Çerkesler tarafınca her yıl tıpkı hüzün ve öfkeyle anılıyor. Yüz binlerce insanın yollarda ve gittikleri yeni bölgelerdeki kurallar sebebiyle hayatını kaybettiği sürgün, Çerkes halkının hafızasında canlı bir biçimde yaşamaya devam ediyor. İnsanlık tarihine bir leke olarak geçen sürgünün anısına, 21 Mayıs akşamı ateşler yakılıyor, ölenler için dualar edilerek, sürgünün tekrar yenidenlanmaması temennileri lisana getiriliyor.
 
Üst