- Katılım
- 25 Mar 2021
- Mesajlar
- 2,023
- Puanları
- 36
Hasan Dağı eteklerinde yer alan, 30 yıl evvel su çıkmadığı için boşaltılan köyde yaşayan 66 yaşındaki Selami Salman, 10 yıldır köyün tek sakini.
Merkeze bağlı yayla köylerinden Gözlukuyu’da yaşayanlar 1991’de su çıkmaması sebebi öne sürülerek köylerine ilişkin Dölek Mevkisi’ne göç etti.
O senelerda kalbi delik kızını ameliyat ettirmek için tarlalarını satan ve köyden ayrılamayan Selami Salman, 10 yıl evvel eşinin de vefat etmesi daha sonrası yalnız kaldı. Baba yadigarı meskeninin yıkılmasıyla akrabasının meskenine geçen Salman, büyüdüğü günlerin anılarını barındıran köyünden ayrılamıyor.
Salman, sabahın birinci ışıklarıyla uyanarak odunlarını kırıyor, çeşmeden su çekiyor, sobasını yakıp çayını demliyor. Kış mevsiminde yayla köyüne yağan ağır kardan yollar kapandığı için ekmeğini bile kendisi yaparak hayatını sürdürüyor.
Salman, AA muhabirine, 30 yıl evvel köylülerinin göç etmeye başladığını kendisinin maddi durumu olmadığı için burada kaldığını söyleyerek, “Ankara’da kızımı ameliyat ettirdim. Başka çocuklarım da evlendi, köyde yaşamak istemeyip kente taşındılar. Evvelden köyümüz 180-200 hanelikti. Her şeyimiz vardı, kahvemiz, bakkalımız, camimiz cıvıl cıvıl bir köydü. Benim çocukluğumun geçtiği köy, artık harabe üzere.” diye konuştu.
“Kışın ekmeğimi kendim yapıyorum”
Salman, yiyeceklerini yakın köylere yahut ilçeye giderek temin ettiğini, eski günleri epeyce özlediğini belirterek, şu değerlendirmede bulundu:
“Eski günlerimiz şimdiye bakarak hayli hoştu. İmece yordamıyla çalışırdık. Kömbe, yufka ve mayalı ekmekler yapılırdı. Tüm kış boyuncu yerdik, hiç ekmek derdi çekmezdik. Şu anda her şey zahmette. Kışın bilhassa ekmeğimi kendim yoğurup yapıyorum. Yollar açıldığında gidip alıyorum lakin kış sıkıntı oluyor. Çamaşırımı yıkarım, suyu çeşmeden kendim doldururum. Kendim pişirir, kendim yerim. Sabahleyin erken kalkarım, sobanın odunlarını, kömürünü ayarlarım ve yakarım. Çabucak çayımı da üzerine koyarım. Ekmeğimin ortasına yağ, peynir ne bulursam onu koyar yerim. Hava hoş olursa köyün içerisinde gezerim. Eski yerlerin hayalini kurarım. Meskenin damına çıkar otlayan hayvanları izlerim.”
“Eşim öldü kıyametim koptu”
Salman, 10 yıl evvel eşinin kanserden öldüğünü ve hayatının daha da zorlaştığını vurguladı.
30 yılı aşkın tek yastığa baş koyduğu hayat arkadaşını özlediğini anlatan Salman, “Keşke eşim ölmeseydi de hiç bir şeyim olmasaydı. Akşama kadar konutumun üzerini temizleseydim de eşim ölmeseydi. Eşim öldü, kıyametim koptu. Allah kimsenin başına vermesin. Bundan sıkıntı bir durum yokmuş.” tabirini kullandı.
Salman, meskeninin çatısının aktığını, yağmur ya da kar yağdığında epeyce zorlandığını belirterek, devlet büyüklerinden yardım beklediğini söylemiş oldu.
Merkeze bağlı yayla köylerinden Gözlukuyu’da yaşayanlar 1991’de su çıkmaması sebebi öne sürülerek köylerine ilişkin Dölek Mevkisi’ne göç etti.
O senelerda kalbi delik kızını ameliyat ettirmek için tarlalarını satan ve köyden ayrılamayan Selami Salman, 10 yıl evvel eşinin de vefat etmesi daha sonrası yalnız kaldı. Baba yadigarı meskeninin yıkılmasıyla akrabasının meskenine geçen Salman, büyüdüğü günlerin anılarını barındıran köyünden ayrılamıyor.
Salman, sabahın birinci ışıklarıyla uyanarak odunlarını kırıyor, çeşmeden su çekiyor, sobasını yakıp çayını demliyor. Kış mevsiminde yayla köyüne yağan ağır kardan yollar kapandığı için ekmeğini bile kendisi yaparak hayatını sürdürüyor.
Salman, AA muhabirine, 30 yıl evvel köylülerinin göç etmeye başladığını kendisinin maddi durumu olmadığı için burada kaldığını söyleyerek, “Ankara’da kızımı ameliyat ettirdim. Başka çocuklarım da evlendi, köyde yaşamak istemeyip kente taşındılar. Evvelden köyümüz 180-200 hanelikti. Her şeyimiz vardı, kahvemiz, bakkalımız, camimiz cıvıl cıvıl bir köydü. Benim çocukluğumun geçtiği köy, artık harabe üzere.” diye konuştu.
“Kışın ekmeğimi kendim yapıyorum”
Salman, yiyeceklerini yakın köylere yahut ilçeye giderek temin ettiğini, eski günleri epeyce özlediğini belirterek, şu değerlendirmede bulundu:
“Eski günlerimiz şimdiye bakarak hayli hoştu. İmece yordamıyla çalışırdık. Kömbe, yufka ve mayalı ekmekler yapılırdı. Tüm kış boyuncu yerdik, hiç ekmek derdi çekmezdik. Şu anda her şey zahmette. Kışın bilhassa ekmeğimi kendim yoğurup yapıyorum. Yollar açıldığında gidip alıyorum lakin kış sıkıntı oluyor. Çamaşırımı yıkarım, suyu çeşmeden kendim doldururum. Kendim pişirir, kendim yerim. Sabahleyin erken kalkarım, sobanın odunlarını, kömürünü ayarlarım ve yakarım. Çabucak çayımı da üzerine koyarım. Ekmeğimin ortasına yağ, peynir ne bulursam onu koyar yerim. Hava hoş olursa köyün içerisinde gezerim. Eski yerlerin hayalini kurarım. Meskenin damına çıkar otlayan hayvanları izlerim.”
“Eşim öldü kıyametim koptu”
Salman, 10 yıl evvel eşinin kanserden öldüğünü ve hayatının daha da zorlaştığını vurguladı.
30 yılı aşkın tek yastığa baş koyduğu hayat arkadaşını özlediğini anlatan Salman, “Keşke eşim ölmeseydi de hiç bir şeyim olmasaydı. Akşama kadar konutumun üzerini temizleseydim de eşim ölmeseydi. Eşim öldü, kıyametim koptu. Allah kimsenin başına vermesin. Bundan sıkıntı bir durum yokmuş.” tabirini kullandı.
Salman, meskeninin çatısının aktığını, yağmur ya da kar yağdığında epeyce zorlandığını belirterek, devlet büyüklerinden yardım beklediğini söylemiş oldu.