- Katılım
- 25 Mar 2021
- Mesajlar
- 2,023
- Puanları
- 36
Artvin’in Hopa ilçesinde yaşayan 84 yaşındaki Asım Dişli, 42 yıl evvel sanatsal bir uğraş olarak başladığı ağaç işlemeciliğiyle hem huzur buluyor tıpkı vakitte aile iktisadına katkı sağlıyor.
Dişli, AA muhabirine yaptığı açıklamada, kendi kendine öğrendiği zanaatı 42 yıldır atölyesinde yaşatmaya çalıştığını söylemiş oldu.
Küçük yaşlardan itibaren demir, ahşap işlemeciliği üzere zanaatlara ilgisinin olduğunu aktaran Dişli, eğitimini ortaokul senelerında yarıda bırakıp, 1955 yılında gittiği Zonguldak‘ta farklı meslek kollarında çalıştığını lisana getirdi.
Ailesinin baskısı üzerine Hopa’ya geri gelerek 1962’de personel olarak girdi çay fabrikasından 1979’da emekli olduktan daha sonra ahşap işlemeciliğine ağırlaştığını ve kendine bir atölye kurduğunu anlatan Dişli, “Emekli olunca, boş vakit içinderımı pahalandırmak için kendi imkanlarımla konutumun altında, çalışabileceğim bir yer açtım. Zanaata hayli meraklıyım. Her türlü zanaata ilgim var lakin ahşap işçiliğini de fazlaca seviyorum.” dedi.
Aklına gelen her şeyi ahşaptan yapabildiğini anlatan Dişli, şunları söylemiş oldu:
Prensip sahibi bir insan olduğunu belirten Dişli, “Atölyemi her gün sabah 07.30’da açarım ve saat 12.00’ye kadar çalışırım. 12’den daha sonra çıkar yemeğimi yer namazımı kılar, bağ bahçe işlerim var ise onları yaparım. Yoksa da atölyeme dönerek çalışamaya devam ederim” dedi.
Yarım asra yakın müddettir ahşap işlemeciliğiyle uğraştığını anlatan Dişli, daima kendini geliştirme uğraşı ortasında olduğunu söylemiş oldu.
Bir ustasının olmadığını, mesleği kendi kendine öğrendiğini lisana getiren Dişli, “Ben kendi kendime mesleği geliştirmeye çalışıyorum. Yapıyorum bozuyorum, sonuç dilek ettiğim yere ulaşıncaya kadar uğraşıyorum. Ahşap işlemeciliğini severek yapıyorum, hem manen tıpkı vakitte madden tatmin oluyorum. Huzura kavuşuyorum. Şayet çalışmasam, bir uğraşım şayet olmazsa huzurum bozuluyor. Çalışınca kendimi epey dinç ve sağlıklı hissediyorum. 84 yaşındayım, çalışmak kadar hoş bir şey yok. Çalışınca huzur buluyorum. Sıhhatim el verdiği surece bu işi mezara kadar yapacağım.” diye konuştu.
Kaynak: Anadolu Ajansı / Yusuf Okur
Dişli, AA muhabirine yaptığı açıklamada, kendi kendine öğrendiği zanaatı 42 yıldır atölyesinde yaşatmaya çalıştığını söylemiş oldu.
Küçük yaşlardan itibaren demir, ahşap işlemeciliği üzere zanaatlara ilgisinin olduğunu aktaran Dişli, eğitimini ortaokul senelerında yarıda bırakıp, 1955 yılında gittiği Zonguldak‘ta farklı meslek kollarında çalıştığını lisana getirdi.
Ailesinin baskısı üzerine Hopa’ya geri gelerek 1962’de personel olarak girdi çay fabrikasından 1979’da emekli olduktan daha sonra ahşap işlemeciliğine ağırlaştığını ve kendine bir atölye kurduğunu anlatan Dişli, “Emekli olunca, boş vakit içinderımı pahalandırmak için kendi imkanlarımla konutumun altında, çalışabileceğim bir yer açtım. Zanaata hayli meraklıyım. Her türlü zanaata ilgim var lakin ahşap işçiliğini de fazlaca seviyorum.” dedi.
Aklına gelen her şeyi ahşaptan yapabildiğini anlatan Dişli, şunları söylemiş oldu:
Prensip sahibi bir insan olduğunu belirten Dişli, “Atölyemi her gün sabah 07.30’da açarım ve saat 12.00’ye kadar çalışırım. 12’den daha sonra çıkar yemeğimi yer namazımı kılar, bağ bahçe işlerim var ise onları yaparım. Yoksa da atölyeme dönerek çalışamaya devam ederim” dedi.
Yarım asra yakın müddettir ahşap işlemeciliğiyle uğraştığını anlatan Dişli, daima kendini geliştirme uğraşı ortasında olduğunu söylemiş oldu.
Bir ustasının olmadığını, mesleği kendi kendine öğrendiğini lisana getiren Dişli, “Ben kendi kendime mesleği geliştirmeye çalışıyorum. Yapıyorum bozuyorum, sonuç dilek ettiğim yere ulaşıncaya kadar uğraşıyorum. Ahşap işlemeciliğini severek yapıyorum, hem manen tıpkı vakitte madden tatmin oluyorum. Huzura kavuşuyorum. Şayet çalışmasam, bir uğraşım şayet olmazsa huzurum bozuluyor. Çalışınca kendimi epey dinç ve sağlıklı hissediyorum. 84 yaşındayım, çalışmak kadar hoş bir şey yok. Çalışınca huzur buluyorum. Sıhhatim el verdiği surece bu işi mezara kadar yapacağım.” diye konuştu.
Kaynak: Anadolu Ajansı / Yusuf Okur