- Katılım
- 25 Mar 2021
- Mesajlar
- 2,013
- Puanları
- 36
Şehit düşen babalarının sevdirdiği polislik mesleğini seçen kızları, Babalar Günü‘nü hem buruk birebir vakitte gururlu geçiriyor.
Doğdukları kentler ve tarihler farklı olsa da emsal yazgısı yaşayan şehit kızları, babalarına duydukları hasreti onlardan kalan az sayıda eşya, nazaranv kıyafetleri ve birkaç fotoğrafla gidermeye çalışıyor.
Her Babalar Günü’nde burukluk yaşayan şehit çocukları, babalarından yadigar kalan polislik mesleğini sürdürerek acılarını bir nebze de olsun hafifçeletmeye çalışıyor.
Mersin Emniyet Müdürlüğü Çocuk Şube Müdürü Meryem Sertoğlu, AA muhabirine, Tarsus ilçesindeki Fevzi Çakmak Karakolunun amiri olan babası başkomiser Muhittin Kılıç‘ın, 1989 yılında bakılırsave giderken geçirdiği trafik kazasında şehit düştüğünü söylemiş oldu.
Babasını, gece uyurken üstünü örttüğü anlarıyla hatırladığını belirten 2 çocuk annesi Sertoğlu, “Ben babamı kaybettiğimde 13 yaşındaydım. 5 kardeştik, 2 kardeşim engelliydi. Annem hayli zorluk çekti. Ben çocukların en küçüğüydüm, zorlandım. Devletimiz, emniyetteki ağabeylerimiz sahip çıktılar ancak tek başına olmak diğer bir şey. Ben 13 yaşındaydım lakin kocaman bir insandım. Her şeyi tek başına yapmak zorunda kaldım.” dedi.
Sertoğlu, babası yardımıyla sevdiği polislik mesleğine girmeye çabucak hemen çocuk yaşlarda karar verdiğini tabir ederek, “Ben babama, onun yaptığı işe aşıktım zira polisliği onunla sevdim. Karakola gittiğimizde onun babacanlığını, acizlere yardım edişini görürdüm. Bana fazlaca masumene ve erdemli gelirdi. Babamı gördükçe mesleğe aşık oldum. Babayı sevince mesleği de sevdim. Çok onurlu, erdemli ve hoş bir meslek.” diye konuştu.
Babasını, mesleğini sürdürerek onurlandırmaya çalıştığını lisana getiren Sertoğlu, kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“Babamı kaybettikten daha sonra onun bayrağını devralmam gerekiyordu ve aldım. Çok şükür hala da devam ediyorum. Babalar Günü’nde daima bir tarafımız bomboş. Yaş ilerledikçe, kendi çocuklarınıza sahip pek buruk geçiyor lakin onu görmeyi, ona sarılmayı, onu öpmeyi, başımı omzuna koymayı isterdim. Biz şehit çocukları olarak daima bir tarafımız boş, yalnız, soğuk. Çok özlüyoruz. Babalar Günü’nde biraz daha fazla özlüyoruz. Babalar Günü’nde fotoğraflarını açıyorum evvel. Bana o kadar hoş anılar bırakmış ki. Ben 13 yıl boyunca epeyce keyifli bir çocuk olmuşum. Yaşadıklarımız aklıma geliyor, gülüyorum, dua ediyorum. Şayet bir babasız çocuk var ise, bilhassa şehit çocuğuysa onları ziyaret edip ikramlar, pastalar alıyorum. Onları sevindirmek için elimden geleni yapıyorum. Biraz da olsa o boşluğu kapatmaya çalışıyorum.”
“hiç bir Babalar Günü’nü kutlayamadık”
Vilayet Emniyet Müdürlüğünün acil davet merkezinde misyon yapan polis memuru Zuhal Budak da babası Abdullah Budak’ın 1980 yılında Uşak’taki bir çatışmada şehit olduğunu belirterek, babasını çabucak hemen 2,5 yaşındayken kaybettiğini söylemiş oldu.
Bir çocuk annesi Budak, annesinin de takviyesiyle polis olmaya karar verdiğini, kardeşinin de baba mesleğini sürdürdüğünü lisana getirdi.
Babalar Günü’nü daha buruk geçirdiklerini tabir eden Budak, “hiç bir Babalar Günü’nü kutlayamadık, bir eksiklik var. hiç bir vakit babayla olamadık. Babalar Günü bizim için buruk geçiyor. Hem anneler birebir vakitte geride kalan çocuklar için epeyce sıkıntı. Babalar Günü’nde en azından mesai arkadaşlarımızın gününü kutluyoruz. Bu da bir teselli. Onlar da bizim meslektaşımız, yarı babamız sayılır. Bu günleri bu biçimde geçiriyoruz.” sözlerini kullandı.
“Babalarımızın bıraktığı yerden biz devam edeceğiz”
Evli ve 2 çocuk annesi polis memuru Çiğdem Altuntaş da Tunceli’de polis olarak misyon yapan babası Remzi Yemez’in 1993’te PKK’lı teröristlerce kaçırılarak şehit edildiğini söylemiş oldu.
Şehadet haberiyle çabucak hemen çocuk yaşlarda tanıştığını aktaran Altuntaş, “Babam, başkomiseriyle kaçırılmıştı. daha sonrasında haberi geldi. Bunun tanımı yok, anlatılmaz. 13 yaşındasınız, şehit olduğunu öğreniyorsunuz. Olayın öncesinde polis olmak istiyordum, babamın şehit olması da daha fazla etkiledi.” dedi.
Altuntaş, Babalar Günü’nün kendisini hüzünlendirdiğini lisana getirerek, şunları söylemiş oldu:
“Keşke babamla bir fotoğraf karem olsaydı, hiç yok. O yüzden Babalar Günü bir şey tabir etmiyor. Benim babam terör şehidi. Bizler bitmeyeceğiz, daha fazlaca büyüyeceğiz. Devletimize, ülkemize hizmet edeceğiz. Babalarımızın bıraktığı yerden biz devam edeceğiz. Çocuklarım olana kadar her gün üzüldüm, her dakika aklımdaydı. Çocuklarım doğduktan daha sonra unutmadım fakat o acıyla yaşamayı öğrendim. Babalar Günü’nde çocuklarım babalarının gününü kutluyor. Onları o biçimde görür görmez acım biraz daha hafifçeliyor. Babam yaşasaydı benimle gurur duyardı. Oradan görüyorsa da duyuyordur bunları. Bizler var pek hiç bir çocuk babasından farklı kalmasın diye tüm Emniyet Teşkilatı olarak elimizden gelen her şeyi yapıyoruz. hiç bir çocuğun bizim çektiğimiz acıları yaşamaması için çalışıyoruz. Biz çok da tüm çocuklar keyifli olacaktır diye düşünüyorum.”
Kaynak: Anadolu Ajansı / Sezgin Pancar
Doğdukları kentler ve tarihler farklı olsa da emsal yazgısı yaşayan şehit kızları, babalarına duydukları hasreti onlardan kalan az sayıda eşya, nazaranv kıyafetleri ve birkaç fotoğrafla gidermeye çalışıyor.
Her Babalar Günü’nde burukluk yaşayan şehit çocukları, babalarından yadigar kalan polislik mesleğini sürdürerek acılarını bir nebze de olsun hafifçeletmeye çalışıyor.
Mersin Emniyet Müdürlüğü Çocuk Şube Müdürü Meryem Sertoğlu, AA muhabirine, Tarsus ilçesindeki Fevzi Çakmak Karakolunun amiri olan babası başkomiser Muhittin Kılıç‘ın, 1989 yılında bakılırsave giderken geçirdiği trafik kazasında şehit düştüğünü söylemiş oldu.
Babasını, gece uyurken üstünü örttüğü anlarıyla hatırladığını belirten 2 çocuk annesi Sertoğlu, “Ben babamı kaybettiğimde 13 yaşındaydım. 5 kardeştik, 2 kardeşim engelliydi. Annem hayli zorluk çekti. Ben çocukların en küçüğüydüm, zorlandım. Devletimiz, emniyetteki ağabeylerimiz sahip çıktılar ancak tek başına olmak diğer bir şey. Ben 13 yaşındaydım lakin kocaman bir insandım. Her şeyi tek başına yapmak zorunda kaldım.” dedi.
Sertoğlu, babası yardımıyla sevdiği polislik mesleğine girmeye çabucak hemen çocuk yaşlarda karar verdiğini tabir ederek, “Ben babama, onun yaptığı işe aşıktım zira polisliği onunla sevdim. Karakola gittiğimizde onun babacanlığını, acizlere yardım edişini görürdüm. Bana fazlaca masumene ve erdemli gelirdi. Babamı gördükçe mesleğe aşık oldum. Babayı sevince mesleği de sevdim. Çok onurlu, erdemli ve hoş bir meslek.” diye konuştu.
Babasını, mesleğini sürdürerek onurlandırmaya çalıştığını lisana getiren Sertoğlu, kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“Babamı kaybettikten daha sonra onun bayrağını devralmam gerekiyordu ve aldım. Çok şükür hala da devam ediyorum. Babalar Günü’nde daima bir tarafımız bomboş. Yaş ilerledikçe, kendi çocuklarınıza sahip pek buruk geçiyor lakin onu görmeyi, ona sarılmayı, onu öpmeyi, başımı omzuna koymayı isterdim. Biz şehit çocukları olarak daima bir tarafımız boş, yalnız, soğuk. Çok özlüyoruz. Babalar Günü’nde biraz daha fazla özlüyoruz. Babalar Günü’nde fotoğraflarını açıyorum evvel. Bana o kadar hoş anılar bırakmış ki. Ben 13 yıl boyunca epeyce keyifli bir çocuk olmuşum. Yaşadıklarımız aklıma geliyor, gülüyorum, dua ediyorum. Şayet bir babasız çocuk var ise, bilhassa şehit çocuğuysa onları ziyaret edip ikramlar, pastalar alıyorum. Onları sevindirmek için elimden geleni yapıyorum. Biraz da olsa o boşluğu kapatmaya çalışıyorum.”
“hiç bir Babalar Günü’nü kutlayamadık”
Vilayet Emniyet Müdürlüğünün acil davet merkezinde misyon yapan polis memuru Zuhal Budak da babası Abdullah Budak’ın 1980 yılında Uşak’taki bir çatışmada şehit olduğunu belirterek, babasını çabucak hemen 2,5 yaşındayken kaybettiğini söylemiş oldu.
Bir çocuk annesi Budak, annesinin de takviyesiyle polis olmaya karar verdiğini, kardeşinin de baba mesleğini sürdürdüğünü lisana getirdi.
Babalar Günü’nü daha buruk geçirdiklerini tabir eden Budak, “hiç bir Babalar Günü’nü kutlayamadık, bir eksiklik var. hiç bir vakit babayla olamadık. Babalar Günü bizim için buruk geçiyor. Hem anneler birebir vakitte geride kalan çocuklar için epeyce sıkıntı. Babalar Günü’nde en azından mesai arkadaşlarımızın gününü kutluyoruz. Bu da bir teselli. Onlar da bizim meslektaşımız, yarı babamız sayılır. Bu günleri bu biçimde geçiriyoruz.” sözlerini kullandı.
“Babalarımızın bıraktığı yerden biz devam edeceğiz”
Evli ve 2 çocuk annesi polis memuru Çiğdem Altuntaş da Tunceli’de polis olarak misyon yapan babası Remzi Yemez’in 1993’te PKK’lı teröristlerce kaçırılarak şehit edildiğini söylemiş oldu.
Şehadet haberiyle çabucak hemen çocuk yaşlarda tanıştığını aktaran Altuntaş, “Babam, başkomiseriyle kaçırılmıştı. daha sonrasında haberi geldi. Bunun tanımı yok, anlatılmaz. 13 yaşındasınız, şehit olduğunu öğreniyorsunuz. Olayın öncesinde polis olmak istiyordum, babamın şehit olması da daha fazla etkiledi.” dedi.
Altuntaş, Babalar Günü’nün kendisini hüzünlendirdiğini lisana getirerek, şunları söylemiş oldu:
“Keşke babamla bir fotoğraf karem olsaydı, hiç yok. O yüzden Babalar Günü bir şey tabir etmiyor. Benim babam terör şehidi. Bizler bitmeyeceğiz, daha fazlaca büyüyeceğiz. Devletimize, ülkemize hizmet edeceğiz. Babalarımızın bıraktığı yerden biz devam edeceğiz. Çocuklarım olana kadar her gün üzüldüm, her dakika aklımdaydı. Çocuklarım doğduktan daha sonra unutmadım fakat o acıyla yaşamayı öğrendim. Babalar Günü’nde çocuklarım babalarının gününü kutluyor. Onları o biçimde görür görmez acım biraz daha hafifçeliyor. Babam yaşasaydı benimle gurur duyardı. Oradan görüyorsa da duyuyordur bunları. Bizler var pek hiç bir çocuk babasından farklı kalmasın diye tüm Emniyet Teşkilatı olarak elimizden gelen her şeyi yapıyoruz. hiç bir çocuğun bizim çektiğimiz acıları yaşamaması için çalışıyoruz. Biz çok da tüm çocuklar keyifli olacaktır diye düşünüyorum.”
Kaynak: Anadolu Ajansı / Sezgin Pancar